Mrożkowie podejmują decyzję o dalszej emigracji; w 1968 przenoszą się do Francji i zamieszkują w Paryżu. Był to wyjątkowo niefortunny okres, zarówno w karierze Mrożka, jak i w jego życiu prywatnym.
Emigracja. Życie na obczyźnie
Zaczyna udzielać się politycznie, protestując przeciwko udziałowi polskiej armii w inwazji na Czechosłowację. Polski rząd zakazuje wystawiania jego sztuk, a rok później żona umiera na raka. Z pierwszego tomu Dzienników dowiadujemy się o ówczesnym stanie psychicznym dramaturga.
Wątpliwości poddaje on nie tylko sens tożsamości narodowej względem kraju który się go wyrzekł, ale również sens życia w swoim całokształcie.
Koncentruje się głównie na dramatach. Od czasu wyjazdu do Paryża, Mrożek napisał dzieła takie jak: Poczwórka (1967), Dom na granicy (1967), Testarium (1967), Profesor (1968), Drugie danie (1968), Rzeźnia (1973), Emigranci (1974), Garbus (1975), Serenada (1977), Lis filozof (1977), Polowanie na lisa (1977) i Krawiec (1977). W latach 70′ pisał również scenariusze filmowe: Wyspa Róż (1975), Amor (1977), Powrót (1979).
Pod koniec lat 70′, polskie władze odchodzą od cenzury publikacji i sztuk Mrożka, ten jednak nie zgadza się na wystawianie ich w ojczyźnie. W Polsce bywa jedynie gościnnie. Poświęca się pracy oraz podróżom. W roku 1987 żeni się z meksykańską malarką, Susaną Osorio Rosas i na długie lata zamieszkują razem w Meksyku.
