W ostatnich kilkunastu latach swojego życia, tworzył bardzo niewiele. Podczas pobytu w Meksyku, powstały między innymi: Portret (1987), Wdowy (1992), Miłość na Krymie (1993).

Ostatnie lata artysty

W roku 1996 dramaturg wraz z żoną powraca do ojczyzny, gdzie pozostaje przez 12 lat. Koncentruje się na sfinalizowaniu swoich Dzienników, powstaje też kilka dramatów.

W roku 2002 Sławomir Mrożek doznał udaru mózgu oraz wynikającej z niego afazji. Na pewien czas stracił zdolności manualne, nie mógł mówić, ani pisać. Nie oznaczało to jednak kompletnego zastoju pisarskiego. W ramach terapii, artysta podejmuje się napisania autobiografii Baltazar, wydanej w 2006. Ma ona nieco inny charakter od Dzienników, więcej jest tu miejsca dla rodziny, dla pogodnych wspomnień z młodości.

2008 rok, przynosi ze sobą kolejne problemy zdrowotne. Darząc zaufaniem francuską służbę zdrowia, małżeństwo przenosi się do Nicei. W 2010 roku opublikowany zostaje tom I Dziennika, opisujący mroczny okres lat 1962-1969.

Dzieło spotkało się z doskonałym przyjęciem, a artysta został wyróżniony nagrodą czytelników Nike. W tym samym roku, w Warszawie i Krakowie odbył się festiwal z okazji 80 urodzin pisarza – „Mrożek na XXI wiek”. Jubilat został odznaczony Złotym Medalem ?Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

W Polsce pojawił się po raz ostatni w czerwcu 2013 roku, z okazji premiery swojej nowej sztuki Karnawał. Na przestrzeni ostatnich 3 lat, pojawiły się 2 pozostałe tomy Dziennika.
Zmarł 15 sierpnia 2013 roku na skutek powikłań dawnego udaru mózgu. Miał 83 lata.